کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

گشت و گذار با سهیل پرچنان



سهیل پرچنان آدمیه که چندتا کار می کنه که من خیلی دوست داشتم من هم بکنم و هیچ وقت نتونستم . اول این که مددکار اجتماعیه ، دوم این که کوهنورده و سوم این که دوچرخه سوار صحرایی حرفه ایه و جدا از همه اینها یه آدم باحال و کولیه ! و تقریبا همه این حال و هوا رو می تونین توی وبلاگش که اسمش هم هست پرچنان بخونین .


یادم نیست که آشنایی من با وبلاگش از کی و کجا شروع شد ولی خوشحالم که این اتفاق افتاد که جزء خواننده هاش باشم . سهیل از سال 86 تا حالا داره وبلاگش رو می نویسه یعنی 7سال پی در پی که این برای یه بلاگر امتیاز خوبی محسوب میشه . خودش اول وبلاگ خودش رو این جوری معرفی کرده :

نوشته های انتقادی سهیل به خود و جامعه (از فیلم بگیر تا فوتبالی که در بستر جامعه اتفاق می افتد) با نگاهی سراسر ملتمسانه به طبیعت وکوه . اینجانب یک مددکار اجتماعی هستم. و آخرش هم شعری از مولوی که در ره روح پست و بالاهاست کوه های بلند و دریاهاست .


نوشته های سهیل ، این جوری که من می خونمش ، معمولا 4بخش اند :

اولیش راجع به موسسه ایه که داره توش کار می کنه و متعلقه به بچه های بهزیستی و خب می تونین تصور کنین که توی همچین محیطی چقده سوژه ناب و دست اول میتونه به دست بیاد که سهیل بخشی از اونها رو می نویسه و ما رو می بره و می شونه کنار این بچه های وروجک .

دومیش راجع به سفرهاشه که عمدتا با دوچرخه انجام میشه و مثلا با چندتا آدم باحال مثل خودش از این جا رکاب می زنن می رن تا مشهد و اون طرفها . تو این سفرها کلی عکس از خودشون و بناهای جالب و آدمهای بین راه می گیره و می ذاره تو وبلاگش . عکسهایی که به نظر من همشون خاص و متفاوت اند چون جاهایی می ره که بقیه مسافرای عادی نمی رن.

سومیش راجع به کوهنوردیهاشه که فلان قله رفتند و ازمسیر کوهنوردیشون عکاسی می کنه و کلی عکس خوب از طبیعت دست نخورده برای ما می ذاره و تماشا می کنیم

و چهارمیش هم گاهی فیلم و سریالی رو می بینه و نقدش می کنه که مثلا این آخریا شهرموشهای2 بود و از زاویه دید خاصی که جالبه به فیلم نگاه میکنه و تحلیلش رو دوست دارم .


                                        

یکی از آخرین عکسهای سهیل در آخرین سفرش که در وبلاگش گذاشته (احتمالا سلفی گرفته!)

و از همه مهمتر این که همون طور که اول نوشتم خودش هم آدم باحالیه و از صحبت کردن باهاش به شما احساس خوبی دست می ده و اگه مثل من قسمتتون باشه که چند باری رودررو باهاش گپ بزنین حس خوبی خواهین داشت از این که یه عصر رو باهاش گذروندین .


نظرات 6 + ارسال نظر
بولوت شنبه 15 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 12:26 http://maryamak.blogfa.com

آقا من اعتراف میکنم به ایرانگردی هاش حسودیم میشه. تقصیر منم نیست که تنبلم. تقصیره خودشه انقدر رشک برانگیز تعریف میکنه مسافرتاش رو.

مری م شنبه 15 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 13:52

درووووود..خیییلی خوشحال شدم با انسانی خوب آشنامون کردی که در ابعاد مختلفش رشد کرده و زندگیش روی موجی از عشق و انسانیت بنا شده...

نیره شنبه 15 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 14:02

یه نکته خیلی مهم دید فلسفی و عمیقش به چیزهای به ظاهر عادیه. من این دید رو خیلی دوست دارم
و ضمنا خیلی دوست دارم توی یه سفر باهاشون همراه بشم ولی میدونم از نظر جسمی نمیتونم همرکاب بشم باهاشون.

سهیل دوشنبه 24 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 16:59 http://www.parchenan.blogfa.com

آقا بنده نوازی فرمودید و بنده رو شرمنده خودتون
این قدر ها که می فرمایید نیستم

چرا بیشتر هم هستی

لیلی پنج‌شنبه 27 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 01:15 http://leily.blogsky.com

لذت بردم آقای رگبار.ممنو ن
سهیل دوست خیلی خوبی هم هست

مومنیان پنج‌شنبه 27 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 14:27

سلام

متاسفانه توفیق همسفر شدن با آقا سهیل رو نداشتم اما تو هم کلام شدن خیلی آدم خالصیه یعنی بدون سوگیری یه موضوع رو می شنوه و نقد یا همدلی می کنه . . . مهمتر اینکه به دنبال جواب سوالات بنیادین توی موضوعات هست و همین موجب می شه با همه چی همون دید عمیق رو داشته باشه . . .

ممنون و ارادت خدمت آقا سهیل که وظیفه خودم دونستم اینا رو بگم

اره به نظرم آدم عمیقیقه

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد