در باب زشتی چهارشنبه سوری

درست یه هفته دیگه چهارشنبه سوری هست . مراسمی که آیت الله موحدی کرمانی امام جمعه تازه تهران در آخرین خطبه اش در نماز جمعه اون رو مراسمی زشت نام داد .

راستش من با ایشون موافقم! با ایشون که گفت مراسم زشت چهارشنبه سوری را نیز در پیش داریم و مردم بچه ها را درباره آتش افروزی و ترقه بازی نصیحت کنند موافقم . راستش رو بخواین بی راه نمیگه این بنده خدا . این چیزی که الان هست نه اسمش واقعا مراسم ملی هست و نه سوری درش هست . همین طور هم واقعا زشته .

اما حضرت آیت الله موحدی کرمانی امام جمعه محترم ، مراسم چهارشنبه سوری زشت نبود ، زشتش کردند . این قده باهاش مخالفت کردن و سعی کردن از اساس نادیده اش بگیرن و به هرشکلی شده باهاش مقابله کنن که این زشتی شده عاقبت این دور شو و کور شو ها پدر من .

اما چه نتیجه ای عاید شده ؟ این عاید شده که از عصر چهارشنبه سوری خیابونهای شهر، عین میدون جنگ شده و من یکی که جرات نمی کنم پام رو تو خیابون بذارم که هر آن امکان داره نارنجکی ، کپسول گاز پیک نیکی ای ، کاربیتی ، کوکتل مولوتوفی ، آرپی جی هفتی ! جلوی پای من یا روی کله ام منفجر بشه و آدم رو بفرسته اون دنیا . این عاید شده که شهر در اضطراب فرو میره و آتش نشانها در آماده باش کامل . انفجارهای وحشتناک و آتش سوزیهای زیاد .معلولیتهای زیاد تمام عمر و حتی مرگ . این نتیجه عاید شده که هرآدم مریض دار و بچه داری مدام نفرین میکنه به باعث و بانی این سرو صداهای وحشتناک و مخرب.

بله جناب موحدی عزیز بعد از چند دهه مبارزه با این سنت زشت! فقط این نتایج زشت تر عایدتون شده . اما واقعا چهارشنبه سوری این بود!؟ چهارشنبه سوری ای شما تو همون کرمان وقتی جوون بودی این بود ؟ کجای اسلام گفته که با شادی مخالفه ؟

شما که حتما خوب یادته . آتیشش ،چند بوته خشک بود که اهالی محل توی کوچه شون آتیش می زدند و خانوادگی از رویش می پریدند و دست می زدند و دایره تمبکی بود و رقص و شادی ای ، اوج سرو صداش ترقه ای بود که صداش از اگزوز ماشینهای الان کمتر بود ،آجیل چهارشنبه سوری ای بود که تو خونه ها دور هم می خوردند ، قاشق زنی ای بودکه هم دخترا و هم پسرای جووون ، چادربه سر تا شناخته نشن به در خونه دوستا و همسایه هاشون می‌رفتند تا صابخونه از صدای قاشق‌هایی که به کاسه‌ها می‌خورد بیاد و تو کاسه‌هاشون آجیل چهارشنبه‌سوری، شیرینی، شکلات، نقل و پول ، بسته به وسع و کرمش ، بریزه ، تو خیابون ایستادنش فال گوش بود که مخصوص دخترا بود نیت می کردن و پشت دیواری می‌ایستادند و به حرفای عابرها گوش می دادند و بعد با تفسیر اون حرفها پاسخ نیت خود را می‌گرفتند . شادی ای بود که بود و آمادگی ای که برای عید نوروز پیدا می کردن. تنها شادی عمومی بیرون از خونه ما بود این جشن . تنها جشن و شادی موجود ما .

اما حیف که شماها نیومدین این جشن ایرانی رو نگه دارین ، خرافاتش رو بپیراییین ، شادیش رو نگه دارین ، فشفشه ها و ترقه های بی خطر خودتون بسازین بدین دست بچه ها ، خودتون مراسم رو قشنگ و دوست داشتنی اجرا کنین و مردم رو یه شب شاد کنین .

بله جناب موحدی کرمانی ، این ، جشن زشتی نبود ، زشتش کردند !