موندم این چه حکایتیه که عمده کسایی که میان تو گروهای وایبری عضو می شن شروع می کنن به بافتن خزعبلات؟
تو این یه ماه که بنده وایبر دار شدم تو چندین و چند گروه عضوم کردند که پر بود از جفنگیات ، شایعات ، خزعبلات ، جوکهای پایین تنه ای و حرفای صدتا یه غاز .
خودم راسا اومدم یه گروه درست کردم از حدود 100نفر از همکلاسهای سابقم که تحصیلات عالیه دارن (بیشتریشون فوق لیسانس دارن و تعداد قابل توجهیشون هم دکترا ) گفتم خب این میشه یه محفل خوب و فرهیخته . فکر کنین چی شد ؟
دست هر چی گروه خز و خیل بود رو از پشت بستن این خانوما و آقایون فرهیخته . از بس شر و ور و لاطاعلات می نوشتن . هر چیم تلاش کردم گرا بدم که بابا این جا جای این چرندیات نیست ،گوش هیشکی بدهکار نبود . مام گروه رو بوسیدیم و گذاشتیم کنار و عطاش رو به لقاش بخشیدیم .
این وایبر هم مثل رانندگیمون شده ، هنوز فرهنگش به ایران وارد نشده لامصب !
آقا وایبر رو بی خیال. بیا همین جا دور همی یک کم غر می زنیم دلمون خنک میشه.
مشکل اینجاست که شما فکر کردید کسی که درس خونده حتما خیلی مودب و اطو کشیده است.
همه ما ایرانی ها در درون خودمون یه کودک بی ادب و شرور داریم که به دلیل نبود تفریح در سطح جامعه انرژی خودشون رو توی فضاهای مجازی خالی میکنند.
سلام اقای رگبار
منتظر این پست شما بودم
میدونستم بزودی فرهنگ معیوب ما در استفاده از وسایل جهان مدرن توذوق شما هم خواهد زد البته این از نتایج سحر است باش تا صبح دولتت بدمد
من که پاتوقم اینجاست. روزهایی که دفتر تهران باشم و جلسه نباشه، توی کافه رگبار کنگر می خورم و لنگر می اندازم.
قدمتون سر چشم . بفرما چایی تا یخ نکرده