دیشب یه تعدادی از رفقا رو جمع کردم و خانوادگی و دوستانه ، 17نفری رفتیم سینما آزادی فیلم قندون جهیزیه رو دیدیم . انتخاب فیلم با من بود و توی امتیازیایی که داده شده بود دیدم به عنوان یه فیلم کمدی این رو مشخص کرده بودن و تعریفها هم ازش نسبتا خوب بود ولی فیلم که شروع شدو هی داستانش پیش رفت همش با خودم می گفتم که ای وای من! این چه فیلمی بود این جماعت رو دنبال خودم ریسه کردم و الان تو دلشون دارن به من بد بیراه می کن حتما .
از نظر من فیلم اصلا نه خنده دار بود ( که بیشتر هم گریه دار بود وضعیت اسف بار زن و شوهر مستاجر فیلم ) و نه جذاب بود که بیشتر کش دار نشون می داد تا روپا . شاید جالبی این فیلم برای من فقط این بود که طریقه ساخت یه فیلم سینمایی رو توی یه آپارتمان معمولی و گرفتاری های اون نشون میداد . نکته مثبت دیگه اش بازی مثبت صابر ابر بود .
البته دوستای ما این فده ماخوذ به حیا بودن که به روی من نیاوردن . دمشون گرم
منم دوستمو کشوندم رفتیم این فیلم رو دیدیم.چقدر پشیمون شدم.
همیشه به سینما
چه خوب شد اینو گفتید... یکی از انتخابهای من برای رفتن به سینما آخر هفته این فیلم بود ... پس باید انتخاب دیگهای کرد...