روز نوشت های فیلترینگ

دوشنبه اول آبان : امروز دقیقا 4سالگی وبلاگم بود که باز کردم و دیدم فیلتر شده ام!! چشمهایم گشاد شد و کلی تعجب کردم که دلیلش چه  می توانست باشد . بعد خنده ام گرفت که چه کشکی کشکی من هم فیلتر شدم . این هم آسته برو آسته بیا که گربه شاخت نزنه عاقبتشم این شد!  رفتم تا اعتراض به اینهایی که ما را در بلک لیست انداختند بکنم که دیدم قبلش باید اسم و مشخصات دقیق همراه با آدرس و تلفن و هر چه که هست و نیست رو باید بدم تا بگویند چرا فیلترش کردند !

از خیرش گذشتم . اگه می خواستم کاربر واقعی باشم که مرض نداشتم اسمم را بگذارم آقای رگبار ! من دوست داشتم مجازی باشم که شدم ( البت بماند که نیمه مجازی شدیم !) یه جورایی گیج و ویجم و تصمیم درستی نمی توانم بگیرم . یه دقیقه با خودم میگویم که وبلاگ دیگری باز کنم . دقیقه بعد به خودم میگم که نه بزار همین رو رفع فیلتر کنم. جالب است که هم حس بدی دارم و هم حسی خوب . شب به باران گفتم اتفاق بدی برایم افتاده و موضوع را گفتم . بنده خدا او هم کلی ناراحت شد . فکر نمی کردم نسبت به این کافه این قدر احساس مثبت داشته باشد . 

سه شنبه دوم آبان : به طور ناخودآگاه وقتی کامپیوتر را روشن کردم دستم به سمت آبکون وبلاگم رفت و دوباره آن نشان منحوس فیلترینگ کوبیده شد توی صورتم . چند نفر از خواننده ها که خودشان هم بلاگر هستند در ابتدا یا انتهای نوشته امروزشان از من یاد کردند و از کافه رگبار . یکیشان هم که متن بامزه ای در این باره نوشت . کمی خندیدم و روحیه ای گرفتم .   

چهارشنبه سوم آبان : چند تا از خواننده هایم که در فیس بوک ادم کرده اند، برایم در آنجا یادداشت گذاشته اند و دلداری ام داده اند . دستشان درد نکند آدمی حس نمی کند در برهوتی رها شده . به من پیشنهاد داده اندکه وبلاگ دیگری بزنم که کاری است که شده و ما عاجزیم از تغییر آن .بیشتر از بلاگفا در لجم که چرا وبلاگ را به کل مسدود کرد. باران می گوید اصلا بیا قید وبلاگ نویسی را بزن خطرناک است ولی من که مطمئنم بی جهت این اتفاق افتاده و نگران این جور  چیزها نیستم .   

پنجشنبه چهارم آبان : یک آدرس دیگر برای وبلاگ در بلاگفا ثبت کردم با یک a اضافه در انتهای آدرس قبلی . نامه ای برای شیرازی نوشتم که اگر موافقت کند بتوانم محتوای کافه مرحوم را به این وبلاگ جدید منتقل کنم . نمی دانم جواب خواهد داد یا نه ؟ یکی از رفقای بلاگر هم ای میل زد که قصد داشت با من مصاحبه ای کند برای برنامه رادیویی اش که فعلا با توجه به نبودن وبلاگی در دسترس می ماند برای بعدی که وبلاگ دار شدم .   

شنبه ششم آبان : آقای بلاگفا حتی زحمت نکشید یک جوابی خشک و خالی به من بدهد ،بعد دو روز . در گودر لینکهایم را می دیدم که بعضی از دوستان هنوز من و کافه درویشی ام را فراموش نکرده اند . دیگر ظاهرا با قبلی نمی شود کاری کرد و باید رختی نو به تن کرد . به توصیه بابک کافه جدید در محله بلاگ اسکای باز شد . با همان آدرس باa  اضافه .

کمی غمگینم . احساس این را دارم که خاطرات و هویت این 4 سال گذشته مرا از من گرفته اند ولی عیبی ندارد من مجددا تلاش می کنم و کافه ای نو باز می کنم و لابد باید تلاش کنم که منوهای کافه را محدود تر بکنم دیگر . چه میشود کرد؟ 

....  

کامنت برگزیده   

زویا گفته : هیچ چیز مرا خوشحالتر از این نمی‌کند که می‌بینم رودی به جریان پرتلاطم خود ادامه می‌دهد و هیچ سنگی او را از جریان نمی‌اندازد.
چه خوب شد این کافه برقرار شد. درست است که ۴ سال مکالمه ی دوست داشتنی با دوستانتان به ظاهر از بین رفت اما یادش همواره زنده است و در حافظه ی جهان ثبت . کافه اتان پر رونق باد .