هنر شخصیت پردازی در سریال اسپارتاکوس

 

داستان اسپارتاکوس رو تقریبا همه می دونن . جنگاور تراکیه ای که رومی ها اسیرش کردند و مجبورش کردند گلادیاتور بشه و  علیه روم شورش کرد . فیلمش رو با بازی کرک داگلاس سالها قبل دیده بودم و این قدر برام مهم بود که وقتی شنیدم که سریالی هم به این اسم اومده اصلا رغبت نکردم ببینم چون فکر می کردم وقتی چیز به اون خوبی رو قبلا دیدم چرا باید یه چیز دیگه رو ببینم که ذهنینتم رو خراب کنه . چون تجربه شده بودکه دنباله ها و یا باز سازی هایی که از فیلمها می سازند معمولا چنگی به دل نمی زنه .

اما این قده تعریف از این طرف اون طرف شنیدم که رفتم و دیدمش . اسپارتاکوس 4 سیزن داره . سیزن اولش اسارت و گلادیاتور شدنش رو نشون میده . سیزن دوم گذشته اون مدرسه گلادیاتوری رو نشون داد . سیزن سوم شورش گلادیاتورها و پیروزی شون رو در نبردهای محلی به نمایش گذاشت و سیزن چهارم نبردشون رو با سپاهیان اصلی رومی و نهایتا شکست اونها رو .

سریال در ژانر حماسی ساخته شده و به نظر من کلا اثری خوش ساخته . البته دیدنش برای همه مناسب نیست چون هم صحنه های خشونت آمیز و خونریزی کم نداره و هم صحنه های آنچنانی  +18 ! اما اگه با دیدن این دو جور ژانر مشکلی ندارین بهتون بگم فیلمیه که شما رو دنبال خودش می کشونه .

نویسنده هاش داستان رو خوب ساخته و پرداخته کردند . شخصیت پردازی ها عالی دراومده چه خوب ها و چه بدها . در سرشت همه شان کار شده و شما شخصیت رو با گوشت و پوستت حس می کنی . گره های داستانی به موقع جفت و جور شده اند . صحنه های نبرد واقعا با شکوه هستند فراتر از یک سریال تلویزیونی ، هم تن به تن ها و هم نبردهای بزرگ . من که خودم با این که آخر تراژدی رو می دونستم باز هم با هیجان اپیزود به اپیزود تعقیب می کردم ببینم آخرش چی میشه!

رفقایی که اهل حماسه و نبردهای بزرگ و جدال خیر و شرند رو به دیدن این سریال عالی دعوت می کنم.