کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

اعیاد اسلامی !


واقعا چه گونه است که با این که اکثریت ایرانی ها مسلمانند و در اسلام بالاترین مقام از آن پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی است و به علاوه 90درصد مسلمانهای ایران هم شیعه هستند و برای مقام امام جعفر صادق ارج و قربی زیاد قائلند و او را رئیس مذهب شیعه می نامند و دیروز هم میلاد هردوی این بزرگواران بود  ....


اما ما هیچ وقت هیچ شادی عمومی ای نمی بینیم . منظورم مراسم رسمی ای که در مساجد و تکایا و صداسیما برگزار می شود و بسیار هم از شور و شادی به دور است نیست . منظورم یک مراسم همه گیر عمومی مثل عید نوروز است .


در هیچ کدام از اعیاد اسلامی دیگر هم شادی خاصی در مردم موج نمی زند . نه در بعثت پیامبر ، نه در عید قربان ، نه در عید فطر . شما مقایسه کنید با شور و شعفی که در اهل سنت کشورهای دیگر و حتی در کشور خودمان در زمان این اعیاد به وجود می آید .


به این سوال می شود چند پاسخ داد ؟


....


کامنت برگزیده


ترمه و نیره گفته اند: کلا ایرانی ها موجودات غمگینی هستن . البته ظاهرا در قدیم این طور نبوده ولی الان این طوریه .منظورم از قدیم قبل از اسلام هست اگه دقت کرده باشید ادم شاد رو معمولا جلف و سبک و ادم غمگین رو خردمند و جا افتاده میدونن . یعنی این موضوع جز آرکی تایپ های فرهنگ ماست.
این وسط نیمه شعبان فکر کنم تنها عیدی باشه که مردم توش مشارکت فعال تر دارن...شاید هم دلیلش همینه که عید اصلی ما نوروزه نه اعیاد مذهبی. درحالی که برای عربها که اسلام براشون وارداتی نیست اصلا عید دیگه ای وجود نداره که بخوان انتخاب کنن. عید اصلی فرهنگشون عید فطره که عینا کارهایی که ما در نوروز می کنیم در عید فطر انجام میدن.
حتی کارگرهای افغانی شاغل در ایران هم که اهل سنت هستن سه روز برای عید فطر کارشون رو تعطیل میکنن و جالبتر اینکه عیدشون رو با عربها میگیرن و عید اعلام شده توسط دولت ایران رو قبول ندارن!

ما ایرانی ها نوروز رو داریم و نیازی به مناسبت این مدلی نداریم. در نتیجه در عید فطر و قربان و ... بیشتر مردم خرید نمی کنند، دید و بازدید نمی رن و ... . البته دیدم که مراسم نوعید رو توی این روزها انجام میدن. اما مناسبتی مثل روز مادر به جشن عمومی تبدیل میشه چون نیازش توی جامعه حس می شد و جاش خالی بود. یا همین مراسم تاسوعا و عاشورا و اربعین به دلیل استقبال مردم همچنان اجرا میشه. تا جایی که من اطلاع دارم در واقع این مراسم همون سیاوشان هست که قبل از اسلام هم در ایران اجرا میشده.


نظرات 4 + ارسال نظر
احمد دوشنبه 30 دی‌ماه سال 1392 ساعت 14:39

سلام
خب به نظرم این بر میگرده به سیاستهای رواشناسانه دولتمردان ما که بین حس غم و شادی ، با اون حس غمه که به اهدافشون میرسن ، و سعی میکنن که همین غم و ترویج بدن مثل عزاداریه عاشورا که توی کلیه مراسمای مسلمنها بی نظیر و حتی تو حج که بزرگترین اجتماع مسلمناست یک دهم روز عاشورا ما ادم نداریم ، اینا پیش خودشون فکر کردن که تو اون حالت حزن و دلشکستگی میتونن افکارشونو به مردم بقبولونن و هزار جور برداشت به نفع خودشون بکنن ، هر چند که اینکار دیگه جواب نمیده و کم کم داره چشم ها باز میشه.

این که مردم بیشتر به عاشورا اهمیت میدن حقیقتیه که نمیشه کتمانش کرد . این توی فکر مردم بوده و این دولت هم بیشتر بال و پرش داده .

نیره دوشنبه 30 دی‌ماه سال 1392 ساعت 14:47

کلا ایرانی ها موجودات غمگینی هستن
البته ظاهرا در قدیم این طور نبوده ولی الان این طوریه
منظورم از قدیم قبل از اسلام هست
اگه دقت کرده باشید ادم شاد رو معمولا جلف و سبک و ادم غمگین رو خردمند و جا افتاده میدونن
یعنی این موضوع جز آرکی تایپ های فرهنگ ماست
این وسط نیمه شعبان فکر کنم تنها عیدی باشه که مردم توش مشارکت فعال تر دارن...شاید هم دلیلش همینه که عید اصلی ما نوروزه نه اعیاد مذهبی. درحالی که برای عربها که اسلام براشون وارداتی نیست اصلا عید دیگه ای وجود نداره که بخوان انتخاب کنن. عید اصلی فرهنگشون عید فطره که عینا کارهایی که ما در نوروز می کنیم در عید فطر انجام میدن.
حتی کارگرهای افغانی شاغل در ایران هم که اهل سنت هستن سه روز برای عید فطر کارشون رو تعطیل میکنن و جالبتر اینکه عیدشون رو با عربها میگیرن و عید اعلام شده توسط دولت ایران رو قبول ندارن!

خب این هم دلیل خوبیه . فرهنگیه که سالهای ساله روش کار شده و تو ذات مردم رفته . کامتت رو دوست داشتم

خانم کوچیک سه‌شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 05:33

تمام آنچه بر سر ما می رود به خاطر و به نام همین دینه دیگه این شادی داره به نظرتون

والا تفسیرا از دین فرق داره . من فکر میکنم با همین دین هم میشه شادی کردو خوشحال بود

ترمه سه‌شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 15:39

حکومت با تمام توان تلاش می کنه که مناسبت های اسلامی رو به جشن ها یا عزاهای عمومی تبدیل کنه. در مواردی موفق شده و در مواردی نه. این موفقیت زیاد به تلاش حکومت بستگی نداره. بیشتر وابسته به تقاضای جامعه است.
مثلا در مورد عید، همون طور که نیره جان اشاره کردن ما ایرانی ها نوروز رو داریم و نیازی به مناسبت این مدلی نداریم. در نتیجه در عید فطر و قربان و ... بیشتر مردم خرید نمی کنند، دید و بازدید نمی رن و ... . البته دیدم که مراسم نوعید رو توی این روزها انجام میدن.
اما مناسبتی مثل روز مادر به جشن عمومی تبدیل میشه چون نیازش توی جامعه حس می شد و جاش خالی بود. یا همین مراسم تاسوعا و عاشورا و اربعین به دلیل استقبال مردم همچنان اجرا میشه. تا جایی که من اطلاع دارم در واقع این مراسم همون سیاوشان هست که قبل از اسلام هم در ایران اجرا میشده.

چه تحلیل خوبی . دم شما گرم واقعا .
یه گرفتاری ای هم که هست حکومت با تفسیر خاصش از دین هر گونه شادی رو منکوب میکنه شما ببین حتی نشون دادن ساز (ابزار لهو و لعب )تو تلویزیون چه آشوبی به پا کرد . مناسبتهای دینی واقعا شاد برگزار نمی شن

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد