هفته قبل تو صفحه معرفی کتاب همشهری ، رمان گودی نوشته خانم جومپالاهیری 46ساله هندی تبار مقیم آمریکا رو معرفی کرده بود که چقدر کتاب عالی و کاملیه و پارسال نامزد اکثر جوایز ادبی شده . پدرومادر لاهیری هندی بودند و خودش تو لندن دنیا اومده و دارای مدرک دکترای ادبیات انگلیسی از دانشگاه بوستونه .
من خاک غریب و مترجم دردها رو خونده بودم و گودی رو هم گرفتم و خوندم . رمان خوبی بود ها ولی نه اون جوری که وصفش شده بود . کلمات خوب و حساب شده انتخاب شده بودند و روند یک زندگی رو بیان می کرد که به نظر من چندان با فراز و نشیب نبود و خواننده رو تحریک نمی کرد که کتاب رو زمین نذاره .
ولی با این وجود به دوستداران رمان خوب و سنگین پیشنهادش می کنم که بخوننش .
سلام
من هم یکی از داستان هاش رو سالها قبل خوانده بودم
ااون موقع خوب بود و دوران بی هویتی مهاجر هندی رو نشان می داد
یک جورهای طنز آن در بینگ بنگ تئوری و مکاراکتر هندی آن هست
این داستان هم همون جوریه داستان مهاجرای هندی
با آثار ایشون آشنایی ندارم. شاید ترجمه ش خوب نبوده.
نه از قضا ترجمه خوبی بود
کتاب " به کسی مربوط نیست" ش رو من خوندم و خیلی دوست داشتم.