در مهدکودک دست بالای دست بسیار است

دانیال ، پسر کوچیکترم که چند ماه دیگه سه سالش میشه به نموره از بچه های هم سن و سال خودش شیطون تره و اینو به عینه وقتی با بچه های هم قد خودش بازی می کنه تو پارک یا تو مهمونی می شه دید. از اینایی که بدش نمیاد با طرف دست به یقه بشه و زد و خوردی هم بکنه که ما جلوشو می گیریم که نه ، نینی رو ناز کن و بوسش کن و از این حرفا .

در چرایی این که چرا این جور خشانت ! به خرج می ده به نظرم هم خودش ماده اش مستعد شیطنت بود و هم دلیل مهمترش این که یه داداش بزرگتر از خودش داره که اونم ماشالله شیطونه و کوچیکه کلی تحت تعالیمش قرار می گیره . اصلا بزرگه هم یاد نده ،کوچیکمه فقط نگاه کنه به اندازه چند تا واحد دانشگاهی روشهای رزمی و پرتاب و دفاع شخصی رو برداشته !

دیشب که خونه رفتم دیدم یه طرف صورت دانیال زخم و زیلی شده و معلومه جای ناخنه . پرسیدم چی شده ؟ باران گفت وقتی که رفته از مهدکودک بیارتش دیده این جوری شده و مربیش گفته اومده ماشین یه بچه دیگه رو برداره که اون بچه یه دفعه این کار رو کرده و شرمنده و اینها .

من خندیدم و گفتم کاشکی اون بچه رو می دیدی تا بفهمیم اون دیگه کی بوده که تونسته این فسقل رو این جوری کنه ، همیشه میگن دست بالای دست بسیار است ها !